Czy kiedyś przyjdzie wreszcie taki moment, że otworzę oczy rano i pierwszym dojmującym uczuciem nie będzie tak ogromny brak?
Reposted from nacpanaasoup

Reposted from lisekhipisek via irbjarbirb

Reposted from lte

nie mam pojęcia gdzie znaleźć lepszą pracę, gdzie znaleźć mieszkanie na które będzie mnie stać, co mam robić, gdzie iść, co komu powiedzieć by było dobrze 

Wszystko jest źle

Jak sobie samej dać radę bez osób, które mogą coś za mnie załatwić? 

Kiedyś robiłam wszystko sama a później zmieniłam się i teraz jestem totalnie bezradna, nie jestem w stanie nawet sama zrobić sobie posiłku 

 

jakbym miała zrośnięte ręce 

Co jest grane :<

i jeszcze koty, które przygarnęłam nie daję sobie z nimi rady, one wymagają systematycznej opieki, zabawy a później posiłku o tych samych regularnych porach a jak nie to miauczą i mam już takie myśli aby spakować walizkę i wyjechać do innego miasta, zostawić to wszystko mimo, że mi pęka serce 

 

Nie mogę już tak dłużej 

to nie ma ludzi brzydkich

Reposted from majkey

dorosłość to praca nad swoją zwichrowaną w dzieciństwie psychiką nie chciałabym dorosnąć 

Oglądam taką dramę "Cheese in the trap", w której bohaterka jest bardzo podobna do mnie i nie tylko włosy ma podobne ale nie potrafi mówić co naprawdę myśli i godzi się na wszystko mimo, że jej to nie pasuje a później się zadręcza. Cała ja. 

a czuję się jak wyrzutek tego świata nigdzie nie pasujący

Reposted from ph03nix via skydelan

Reposted from meins

Reposted from myfuckingreality via naiwna

Reposted from skydelan

Reposted from elentarie

Reposted from jottos via elentarie